lunes, 31 de marzo de 2025

György Ligeti: Discografía (II)

 

Concierto de cámara, 13 instrumentos (1970)

1976 Decca         David Atherton/LondonSinfonietta 5’25+6’09+3’45+3’46=19’05         9/8

1983 DG              Boulez/EnsembleIntercontemp       5’04+5’48+3’51+3’32=18’15         9/8

1988 Wergo         Friedrich Cerha/EnsDieReiheWien 5’14+6’48+4’10+3’41=19’53         9/8

1994 Sony           Peter Eötvös/EnsembleModern      5’08+6’03+3’41+3’28=18’20         9/9

2000 Warner       Reinbert de Leeuw/SchoenbergEns 5’47+6’18+3’35+3’32=19’12        9/9

2017 Bis              Baldur Brönnimann/BIT20Ens       4’58+5’59+3’51+3’48=18’36         8/9

 

Concierto de Hamburgo, para trompa solista y 4 trompas (2002)

2003 Teldec      Solistas/AskoEnsemble/Reinbert de Leeuw       14’48   9/10

 

Concierto Rumano (1951)

2002 Teldec      Jonathan Nott/OFilBerlín          3’01+1’18+3’00+4’58=12’17    9/9,5

*2021 DCHall  Gustavo Gimeno/OFilBerlín      9/8

 

Lontano (1967)

1967 Wergo      Ernest Bour/OSinfSWFBaden-Baden     10’17   9/8

1989 DG          Claudio Abbado/OFilViena                   12’44   9/9

2002 Teldec      Jonathan Nott/OFilBerlín                      11’37    8/9,5

2013 Ondine     Hannu Lintu/OSinfRadioFinlandia         15’52   8/9

*2023 DCHall  Daniel Harding/OFilBerlín                                9/9

 

Melodías (1971)

1976 Decca      David Atherton/London Sinfonietta       13’03   8/8

2000 Warner     Reinbert de Leeuw/SchoenbergEns        13’02   8/9

2018 Pentatone Jonathan Nott/OSuisseRomande            12’59   8/9

 

Polifonía de San Francisco (1974)

1976 Wergo      Elgar Howarth/OSinfRadioSueca           10’27   7/7

2002 Teldec      Jonathan Nott/OFilBerlín                      12’34   9/9,5

2012 BMC       Peter Eötvös/OSinfWDRColonia           12’47   9/9

2013 Ondine     Hannu Lintu/OSinfRadioFinlandia         13’41   8/9

 

Ramificaciones, para 12 instrumentos de cuerda (1969)

1971 Wergo      Ernest Bour/OSWFBaden-Baden (orq. cuerda)  7’53     8/7

1983 DG          Pierre Boulez/EnsembleIntercontemporain         8’29     9/8

1984 Wergo      Antonio Janigro/OCámRadioSarre                    7’36     8/8

1988 Wergo      Friedrich Cerha/EnsDieReiheWien                    7’53     8/8

2003 Warner     Reinbert de Leeuw/AskoEnsemble                    8’00     8/9

*2020 DCHall  Kirill Petrenko/OFilBerlín                                 9/9

 

CÁMARA

Andante y allegretto para cuarteto (h. 1950)

1996 Sony        Cuarteto Arditti            6’36+6’31        8/9

2009 Naxos      Cuarteto Parker            6’24+5’17        8/9      

2023 Pentatone Cuarteto Diotima          13’11               7/9

 

6 Bagatelas para quinteto de viento (1953)

1996 DG          Claudio Abbado/SolistasOCámEuropa   11’27    8/9

1998 Sony        London Winds                                      11’39    8/9

 

Balada y danza para 2 violines (1950)

1996 Sony        Irvine Arditti/David Alberman   1’54+1’28        8/9      

 

Cuarteto 1 “Metamorfosis nocturnas” (1954)

1984 Wergo      Cuarteto Arditti            20’37   9/9

1991 DG          Cuarteto Hagen            20’08   9/9

1996 Sony        Cuarteto Arditti            20’42   9/8

2000 Erato        Cuarteto Artemis          22’05   9/9

2009 Naxos      Cuarteto Parker            23’06   9/9

2010 HMundi   Cuarteto Casals            21’21   9/9,5

2019 Alpha       Cuarteto Belcea            23’28   9/9

2023 Pentatone Cuarteto Diotima          21’04   8/9

2025 Bis           Cuarteto Marmen          21’02   7/8,5


Cuarteto 2 (1968)

1970 DG              Cuarteto LaSalle 5’10+4’52+3’06+1’58+5’33=20’39             9/8

1984 Wergo         Cuarteto Arditti   5’09+4’18+3’32+2’17+5’41=20’57             9/8

1996 Sony           Cuarteto Arditti   4’46+4’32+3’04+2’03+5’37=20’02             10/9

2000 Erato          Cuarteto Artemis 5’00+4’53+3’33+2’07+5’15=20’48             9/9

2009 Naxos         Cuarteto Parker   4’54+5’03+3’10+2’23+5’23=20’53             9/9

2023 Pentatone   Cuarteto Diotima 4’40+4’41+3’14+1’57+4’57=19’29            7/9

2025 Bis              Cuarteto Marmen 5’30+5’16+3’29+2’14+5’51=22’20            7/8,5

sábado, 29 de marzo de 2025

György Ligeti: Discografía (I)

 

GYÖRGY LIGETI (1923-2006)      

Creo que nadie pone en duda hoy su transcendencia. Pero tampoco debe ocultarse que su música sigue siendo bastante hermética para la mayoría de los melómanos. Dado que muchos grandes directores, pianistas, cuartetos de cuerda o cantantes no han grabado nada de este compositor entiendo que se debe, en la mayoría de las ocasiones, no a que lo minusvaloren, sino seguramente a que les resulta arduo desentrañarlo. A mí, desde luego, me resulta particularmente difícil: pese al mucho tiempo que he dedicado a escucharle, no logro penetrar en buena parte de sus obras. Motivo por el cual, en lo que se refiere a la valoración de las interpretaciones, procuro en esta ocasión esquivar las fracciones de los números enteros. (Esto es lo que escribí a propósito de la discografía de Anton Webern, pero me sirve igualmente para aplicárselo a Ligeti, si bien matizaría que tengo la impresión de que algunas composiciones de este autor las comprendo mejor [¿?] que las del austríaco). También hay algunas que no soporto, lo siento: Poema sinfónico para cien metrónomos, las Adaptations for Barrel Organ y para Player Piano.

Solo un apunte, me imagino que discutible, sobre su producción: “No hay verdadera ruptura estilística en Ligeti, sino, por el contrario, una evolución cuya línea puede ser fácilmente seguida” (Alain Poirier). Sus más claros antecedentes serían Béla Bartók -sobre todo en su primera etapa, la denominada “húngara”-, Arnold Schoenberg, Alban Berg, Anton Webern e, incluso, los Cuartetos de última época de Beethoven.

 

Apariciones (1959)

2002 Teldec      Jonathan Nott/OFilBerlín                      8’40     8/9,5

2012 BMC       Peter Eötvös/OSinfWDRColonia           9’28     9/9

 

Atmósferas (1961)

1984 Wergo      Ernest Bour/OSWFBaden-Baden           08’32   8/8

1989 DG          Claudio Abbado/OFilViena                   09’05   10/9

*1993 SWF      Michael Gielen/OSinfSWFBaden-Baden            9/8

2002 Teldec      Jonathan Nott/OFilBerlín                      08’58   8/9,5

2013 Ondine     Hannu Lintu/OSinfRadioFinlandia         10’09   8/9

*2014 DCHall  Simon Rattle/OFilBerlín                                    9/9

*2023 DCHall  Daniel Harding/OFilBerlín                                9/9

 

Concierto para cello (1966)

1967 Wergo         Siegfried Palm/OSinfRadioFrankfurt/Michael Gielen 12’35                  8/7

1994 Sony           Miklós Perényi/EnsembleModern/Peter Eötvös         7’28+7’34           8/9

1994 DG              Jean-Guihen Queyras/EnsIntercontemp/Boulez         6’54+8’14           9/9

2015 Alpha          Pierre Strauch/EnsIntercontemp/Matthias Pintscher  6’59+7’55           7/9

2017 Bis              Christian Poltéra/BIT20Ens/Baldur Brönnimann       7’02+9’08           7/9

 

Concierto (doble) para flauta y oboe (1972)

1976 Decca      Aurèle Nicolet/Heinz Holliger/London Sinfonietta/

David Atherton             9’09+7’49        9/8

1976 Wergo      Gunila von Bahr/Torleif Lännerholm/OSinfRadioSueca/

Elgar Howarth              6’37+5’58        8/8

1995 DG          Jacques Zoon/Douglas Boyd/OCámEuropa/Claudio Abbado

                        8’07+7’51                    8/9

2002 Teldec      Jacques Zoon/Heinz Holliger/AskoEns/Reinbert de Leeuw

                        8’31+7’48                    9/9

 

Concierto para piano (1986)

1994 Sony        Ueli Wiget/EnsembleModern/Peter Eötvös       

3’42+6’49+4’04+4’55+3’25=22’55        8/9

1994 DG          Pierre-Laurent Aimard/EnsIntercontemp/Pierre Boulez

                        3’55+7’01+4’23+4’48+3’15=23’22        10/9

2000 Warner     Pierre-Laurent Aimard/AskoEnsemble/Reinbert de Leeuw

                        4’05+6’44+4’12+4’50+3’34=23’25        9/9

2015 Alpha       Hideki Nagano/EnsIntercontemporain/Matthias Pintscher

                        4’03+6’20+4’14+5’31+3’44=23’52        8/9

2017 Bis           Joonas Ahonen/BIT20Ensemble/Baldur Brönnimann

                        4’00+6’40+4’16+5’20+3’40=23’56        7/9      

 

Concierto para violín (1992)

1994 DG          Saschko Gawriloff/EnsIntercontemp/Pierre Boulez       

4’18+8’15+2’44+5’55+7’13=28’25        10/9

*2010 DCHall  Renaud Capuçon/OFilBerlín/David Robertson   8/9

2013 Ondine     Benjamin Schmid/OSinfRadioFinlandia/Hannu Lintu

                        4’11+8’17+2’31+6’49+6’45=28’33        8/9

2015 Alpha       Jeanne-Marie Conquer/EnsIntercontemp/Matthias Pintscher

                        3’42+7’07+2’27+6’38+7’58=27’52        8/9

2017 ¿?             Michael Barenboim/OCámMúnich/John Storgards

                        13’35+10’05+6’52=30’32                     9/8

2019 Warner     Augustin Hadelich/ORadioNoruega/Miguel Harth-Bedoya

                        4’07+8’40+2’31+7’27+7’45=30’30        8/8

jueves, 27 de marzo de 2025

La Sinfonía "Renana" de Schumann

 

SCHUMANN: Sinfonía nº 3, en Mi bemol mayor, op. 97 “Renana”

(Lebhaft; Scherzo: Sehr mässig; Nicht schnell; Feierlich; Lebhaft)

El orden cronológico de las Sinfonías de Schumann es engañoso; modificaciones aparte, es como sigue: Primera “Primavera” (op. 38), Cuarta (op. 120), Segunda (op. 61) y Tercera (op. 97). Esta última, subtitulada “Renana” y gestada entre el 2 de noviembre y el 9 de diciembre de 1850, es quizá la que mejor compagina entre las cuatro suyas los moldes clásicos con el sentimiento romántico. Refleja un momento particularmente feliz de la vida del autor, que había sido nombrado Director Municipal de Música de Düsseldorf. Si no es la más genial de sus Sinfonías (podría serlo la Cuarta o incluso la Segunda), sí es probablemente la más intachable y la más equilibrada. Y, aunque no sea tan innovadora como la Cuarta, es quizá la más representativa de la personalidad o el estilo de su autor. El adjetivo “Renana” evoca abiertamente el paisaje, la vida de Alemania, bañada por el “padre Rin”.

Consta -inusualmente- de cinco movimientos: el primero, “Lebhaft”, es un ardoroso episodio cuyo comienzo –el único sin introducción lenta– anticipa el de la Tercera Sinfonía de Brahms; no es el único rasgo en común de ambos primeros movimientos. Si el primer grupo temático es “florestanesco” -el lado más apasionado de Schumann-, el segundo es mucho más “eusebiesco” -su vertiente más soñadora, dulce, lírica-. Pero la página está cada vez más dominada por una “casi orgiástica exuberancia que reduce los demás temas a meras comparsas” (Uwe Kraemer).

El scherzo, pese a su nombre, es una página tranquila (“Sehr mässig”, muy moderado), admirablemente orquestada y de aire danzable, casi un ländler que puede recordar a Schubert. El tercer movimiento, “Nicht schnell”, es uno de los peculiares intermezzi schumannianos, intimista como un lied, y no una página lenta de amplias dimensiones.

El núcleo de la Sinfonía está en el penúltimo movimiento, “Feierlich” (solemne, majestuoso) que como el propio Schumann reveló, está inspirado en la pomposa ceremonia de investidura del arzobispo Geissel como cardenal, que habían presenciado poco antes Clara y él en la impresionante Catedral de Colonia. Schumann expresa la solemnidad de esta admirable pieza no como una manifestación exterior, sino profundamente sentida, con una indudable religiosidad, severa y a la vez llena de emoción. La orquestación, que se refuerza con tres trombones (mudos en los tres movimientos anteriores) y la escritura, contrapuntística como homenaje a Bach, son de todo punto magistrales y anuncian a Bruckner. Su tema principal reaparecerá, con carácter hímnico, en el finale (“Lebhaft”), un episodio de enorme vitalidad y rebosante de optimismo que parece reflejar la alegría bulliciosa de una fiesta popular. En la coda, “Più vivace”, se aúnan los principales temas de la obra con gran acierto.

Las vacilaciones y cambios de rumbo que Schumann mostró a lo largo de los cuatro lustros de producción sinfónica no impiden que ésta resulte apasionante y, desde luego, más fructífera de lo que algunos se empeñan en mantener. Fructífera no sólo por la belleza y originalidad de sus logros, sino también por la influencia en compositores posteriores. Si la Cuarta es en cierto sentido germen de los poemas sinfónicos de Liszt, alcanzando su repercusión hasta Mahler y Sibelius, en la “Renana” sienta en cierto modo bases para las sinfonías de Brahms y también de Bruckner. 

La grandeza de Schumann radica en que supo asimilar el pasado, pero tuvo fuerzas suficientes para no tener que depender de él. Acertó a gobernar su desbordante fantasía sin comprometer su originalidad y su espontaneidad. Podría concluirse que Schumann fue, entre los compositores puramente románticos (es decir, excluidos tanto Schubert como Brahms y Bruckner), el único sinfonista genuino.

 

DISCOGRAFÍA

 

Sinfonía No. 3, op. 97 "Renana" (1850)

19?? RCA            Toscanini/OSinfNBC                       09’35+5’34+4’35+5’13+5’43         6/4

1954 Decca         Schuricht/OConservParís                08’55+5’02+5’16+4’30+5’16         5/5

1957 Paray          Paray/OSinfDetroit                          09’40+5’34+5’02+5’58+5’14         6/7

1957 Warner       Kletzki/OFilIsrael                            09’25+6’43+4’55+5’36+5’13         7/5

1959 EMI            Giulini/OPhilharmonia (orq.Mahler) 09’59+6’17+5’20+5’05+5’38      8/7

1960 Sony           Szell/OCleveland                              09’13+6’15+5’09+5’46+5’56         8/7

1960 BerlinCl     Konwitschny/OGewandhaus          09’39+5’51+6’01+5’31+9’53         7/7

1964 DG              Kubelik/OFilBerlín                          09’44+6’05+5’06+6’02+6’01         8/7

1968 Decca         Solti/OFilViena                                09’14+6’28+4’59+6’25+5’42         8/7,5

1970 EMI            Klemperer/ONewPhilharmonia      10’56+7’58+6’48+5’38+7’15         9,5/8,5

1972 Philips        Inbal/ONewPhilharmonia               09’32+7’00+5’49+6’49+5’43         8/8

1972 DG              Karajan/OFilBerlín                          09’19+6’34+5’55+7’42+6’21         9/7,5

1973 EMI            Sawallisch/StaatskDresden             08’58+6’42+5’29+6’53+5’31         8/6

1977 DG              Barenboim/OSinfChicago               09’10+6’48+5’47+7’34+6’08         9/8

1979 EMI            Muti/OPhilharmonia                        09’49+7’20+6’08+6’40+5’59         7,5/7

1979 Sony           Kubelik/OSinfRadioBávara            10’04+6’09+6’05+6’21+5’49         8,5/8

1979 EMI            Tennstedt/OFilBerlín                       09’22+6’11+5’15+7’40+5’26         8,5/8

1981 Decca         Mehta/OFilViena                              08’51+6’53+5’52+6’47+5’37         7,5/8

1982 DG              Giulini/OFilLosAngeles                  10’45+6’29+5’32+5’31+5’50         9/8

1985 Philips        Haitink/OConcertgebouw               09’53+6’34+5’01+5’32+5’42         9/8,5

1985 DG/*DVD Bernstein/OFilViena                         09’52+6’29+6’32+7’04+5’24         8/8

1988 EMI            Celibidache/OFilMúnich                 10’49+7’18+7’21+8’08+6’26         10/8

1988 Decca         Dohnányi/OdeCleveland                 09’50+5’23+5’04+5’29+5’47         7/9

1990 Erato          Norrington/LondonClassicPlayers 09’22+5’24+4’12+4’43+6’24         4/8

1991 Telarc         Zinman/OSinfBaltimore                  09’07+6’17+5’17+5’37+5’43         7/8,5

1993 EMI            Welser-Möst/OFilLondres               10’21+5’29+6’02+6’02+6’11         7,5/9

1994 Teldec         Harnoncourt/OCámEuropa             10’13+6’09+5’14+4’51+5’53         6/8

1995 DG              Sinopoli/StaatskDresden                 09’58+6’36+5’24+5’46+5’40         8/9

1996 Philips        Muti/OFilViena                                08’50+7’10+5’53+6’16+5’59         9/8,5

1998 DG              Gardiner/ORevolucionaria&Rom   08’44+5’48+4’37+4’57+5’36         6/8

*1998 Arthaus    Sinopoli/StaatskDresden                 09’24+7’10+6’05+5’28+5’13         8/9

1999 DG              Thielemann/OPhilharmonia            10’25+7’20+5’58+5’28+6’15         8/8,5

2003 Teldec         Barenboim/StaatskBerlin                09’00+6’36+5’36+6’35+5’57         9,5/9,5

2005 Capriccio   Marriner/OSinfRadioStuttgart        08’59+5’48+5’36+5’46+5’46         6/8

*2006 Arthaus    Nagano/OSinfAlemanaBerlín         08’53+6’50+4’48+5’27+5’40         7,5/9,5

2007 HMundi     Herreweghe/OCamposElíseos        09’58+5’35+5’03+5’08+5’50         5/9

2009 Denon        Inbal/OSinfRadioFrankfurt             09’20+6’30+5’20+5’24+5’44         8/9

2010 Orfeo          Luisi/OSinfViena                              08’34+6’24+5’21+6’35+5’46         9/9

2010 RCA           P.Järvi/DeutscheKammerphilhBremen 09’13+5’38+4’52+5’35+5’25  7,5/9

*2010 Arthaus    Harding/StaatskDresde                    09’22+5’38+4’40+5’50+5’20         7/8,5

2013 BerlinerP    Rattle/OFilBerlín                              08’52+6’01+4’42+5’26+5’30         7/9        

2014 DG              Nézet-Séguin/OCámEuropa            09’12+5’59+5’09+5’23+5’34         6,5/9

2017 SFS             Tilson Thomas/OSinfSanFrancisco 10’27+7’05+6’18+6’35+6’30         8,5/9

2018 Linn            Robin Ticciati/OCámEscocesa       09’36+6’02+5’38+5’26+6’05         8/9

2019 Sony           Thielemann/StaatskDresden           10’03+7’06+5’33+5’01+6’17         7/8,5

2020 LSO            Gardiner/OSinfLondres                   09’22+6’11+4’42+4’26+5’37         6/8

2022 HMundi     Heras Casado/OFilMúnich              09’06+5’52+5’00+5’10+5’45         7/8

2022 DG              Barenboim/StaatskBerlin                09’57+6’34+4’37+6’11+6’13         10/10

2024 HDB           O.Dantone/AccademiaBizantina    09’16+5’38+4’23+4’46+5’52         5/8

2024 Pentatone   Janowski/OFilDresde                      09’06+6’50+4’53+5’06+5’55         8/10

martes, 25 de marzo de 2025

Tchaikovsky: Discografía (y IX)

 

El lago de los cisnes, op. 20 (1877)

*1966   DG       John Lanchbery/OSinfViena                 107’     8/7

1969 Melodiya  Rozhdestvensky/OSinfRTVRusa          148’12  7,5/7

1976 EMI         Previn/OSinfLondres                            155’38  9/8,5

1977 Decca      Bonynge/ONationalPhilharmonic         165’31  7/7,5

1979 DG          Ozawa/OSinfBoston                             144’35  8/8,5

1981 Philips     Dorati/OConcertgebouw                       155’51  7,5/8

1991 Sony        Tilson Thomas/OSinfLondres               149’04  8,5/9

1992 Decca      Dutoit/OSinfMontreal                          153’24  8,5/9

*2000 Arthaus  Barenboim/StaatskapelleBerlin             142’22  9,5/8

2002 Naxos      Dmitry Yablonsky/OSInfEstatalRusa    148’06  7,5/7,5

2009 Sony        Mark Ermler/OCoventGarden               151’59  6/7,5

2013 Chandos  Neeme Järvi/OFilBergen                      153’59  7,5/9

2018 Pentatone Vladimir Jurowski/OSinfAcademRusa  151’13  7/9

Las versiones videográficas dirigidas por Lanchbery y Barenboim están abreviadas;

mucho más la primera que la segunda

 

…………………………………….

 

CANCIONES

 

1960 EMI         Christoff/Alexandre Labinsky (14)                    9/7

197? Melodiya Obraztsova/Vazha Chachava (13)                      9,5/7

1983 Decca      Elisabeth Söderström/Ashkenazy (28)               8,5/8

1988 Orfeo       Julia Varady/Aribert Reimann (18)                    9/8,5

1991 Philips     Dmitri Hvorostovsky/Oleg Boshniakovich (8)   9/8,5

1994 Philips     Olga Borodina/Larissa Gergieva (19)                8,5/9

1996 Conifer    Sergei Leiferkus/Semion Skigin (19)                 8,5/9

2009 Onyx       Christianne Stotijn/Julius Drake (20)                 8,5/9

2009 Delos       Dmitri Hvorostovsky/Ivari Ilja (23)                   8,5/8,5

2009 Helios      Joan Rodgers/Roger Vignoles (19)                    8/8

2010 DG          Anna Netrebko/Daniel Barenboim (9)               9/9

2016 Gramola   Nadia Krasteva/Dora Deliyska (19)                   8/9

2017 Nimbus    Lyubov Petrova/Vladimir Feltsman (11)            7/8

2023 Pentatone Piotr Beczala/Helmut Deutsch (18)                   9/9

 

OBRAS CORALES SACRAS

 

9 Himnos sacros (1885)

1979 EMI         Robev/Solistas, CoroCapellaBúlgaroSObretenov           27’09   8/7

2019 Ondine    Sigvards Klava/Solistas, CoroRadioLetonia                   39’36   9/9

 

Liturgia de San Juan Crisóstomo, op. 41 (1878)

1979 EMI         Robev/Solistas, CoroCapellaBúlgaroSObretenov           78’05   8/7

1995 Philips     Nikolai Korniev/Solistas, CoroCámSanPetersburgo      ¿?         9/8

2012 Helios      Matthew Best/Solistas, CorydonSingers                        71’03   8/8

 

Vísperas, op. 52 (1882)

1979 ChantMonde Vladislav Tchernuchenko/CoroAcadGlinkaSanPetersburgo 

49’10  8/6

2010 Denon     Vladislav Tchernushenko/CoroAcadémicoGlinkaLeningrado

                        48’       7/8

 

 

LAS PRINCIPALES ÓPERAS

 

La dama de picas (1890)

1977 DG          Rostropovich/CoroTchaikovsky/ONacionalFrancia                    160’24

                        Gugaloff, Vishnevskaya, Resnik, Iordachescu, Weikl, Schwarz  9/8

1992 RCA        Ozawa/CoroFestivalTanglewood/OSinfBoston                          156’36

                        Atlantov, Freni, Forrester, Leiferkus, Hvorostovsky, Ciesinski   9/8

*1992 Arthaus  A.Davis/CoroGlyndebourne/OFilLondres/*Graham Vick                                 

                        Yuri Marusin, N.Gustafson, F.Palmer, Leiferkus, D.Kharitonov 7/7

*1992 Sony      Ozawa/CoroyOÓperaEstatalViena/*Kurt Horres                                  

                        Atlantov, Freni, Mödl, Leiferkus, Chernov, Kasarova                9/7

*2011 OpusArt Michael Boder/CoroyOGranTeatreLiceuBarcelona/*Gilbert Deflo        

                        Misha Didyk, Magee, Podles, Ataneli, Tézier, Zaremba             8,5/8,5

 

Eugenio Oneguin (1879)

1971 ChantMonde Rostropovich/CoroyOTeatroBolshoiMoscú                                      153’28

                        Mazurok, Vishnevskaya, Altantov, Siniavskaya, Ognitsev, Tugarinova  8/7

1975 Decca      Solti/CoroJohnAlldis/OCoventGardenLondres                                      143’19

                        Weikl, Kubiak, Burrows, Hamari, Ghiaurov, Reynolds, Sénéchal           8/8

1987 DG          Levine/CoroRadioLeipzig/StaatskapelleDresde                                      148’22

                        Allen, Freni, Shicoff, Von Otter, Burchuladze, Jorg-Peter Weigle            7,5/8,5

1989 Orfeo       Ozawa/CoroyOÓperaEstatalViena                                                        140’44

                        Brendel, Freni, P.Dvorsky, Yachmi, Ghiaurov, G.Jahn, Zednik              7,5/8

1990 Sony        Tchakarov/CoroÓperaNacionalyOFestivalSofía                                    142’48

                        Mazurok, Tomowa-Sintow, Gedda, Troeva-Mircheva, Ghiuselev           8/8,5

1993 Philips     Bychkov/CoroCámSanPetersburgo/OdeParís                                         140’57

                        Hvorostovsky, Focile, Shicoff, Borodina, Anisimov                              8/8,5

2008 DG+*DVD Barenboim/CoroÓperaEstatalyOFilViena/*Andrea Breth                    148’35

                        Mattei, Samuil, Joseph Kaiser, Gubanova, Furlanetto, Renée Morloc, Davies    9/9

*2008 Decca     Gergiev/CoroyOMetropolitanNuevaYork/*Robert Carsen                                

                        Hvorostovsky, Fleming, Vargas, Zaremba, Aleksashkin, Svetlana Volkova       8/8,5

*2013 DG        Gergiev/CoroyOMetropolitanNuevaYork/*Deborah Warner                 

                        Kwiecien, Netrebko, Beczala, Oksana Volkova, Alexei Tanovitski, Zaremba    8/8,5


Iolanta (1892)

1986 Erato       Rostropovich/GrupoVocalFrancia/OdeParís                               96’50

                        Vishnevskaya, Gedda, Petkov, Krause, Cortez, Groenroos         8,5/8

*2012 TReal     Currentzis/CoroyOTeatroRealMadrid/Sellars    

                        Scherbachenko, Cernoch, Ulianov, White, Semenchuk, Markov 9/9

2015 DG          Emmanuel Villaume/CoroCámaraEsloveno/OFilEslovena         93’02  

                        Netrebko, Skorokhodov, Kowaljow, Meachem, Markov, Plut    8,5/9

*2018 BelAir    Alain Altinoglu/CoroyOÓperaNacionalParís/Tcherniakov2015 DG       

                        Yoncheva, Rutkowski, Tsymbalyuk, Priante, Zaremba, Zhilikhovsky  8/9

 

Mazeppa (1884)

1994 DG          N.Järvi/CoroÓperaRealEstocolmo/OSinfGotemburgo                166’53

                        Leiferkus, Gorchakova, Kotscherga, Diadkova, Larin                9/9

*1996 Decca     Gergiev/CoroyOTeatroMariinskySanPetersburgo/Irina Molostova

Putilin, Loskutova, Aleksashkin, Diadkova, Lutsiuk                  8/8,5